Dzieci mają coraz mniej aktywności fizycznej. Mnóstwo czasu spędzają przed komputerem lub telewizorem. Dawniej podwórka były pełne dzieci, które grały w piłkę, bawiły się, wspólnie spędzały czas. Dzisiaj wygląda to zupełnie inaczej. Mniej aktywności fizycznej przekłada się na mniejszą sprawność naszych dzieci. Niechętnie uczestniczą one w różnego typu wycieczkach pieszych, rowerowych, wiele nie lubi zajęć wychowania fizycznego. Pojawia się u nich problem otyłości, bo zbyt duża ilość słodyczy i słonych przekąsek nie jest spalana w czasie wysiłku fizycznego. Świadomi wagi problemu rodzice starają się, by ich dzieci aktywnie spędzały czas. Okazuje się jednak, że tradycyjne sporty nie wzbudzają w nich nadmiernego entuzjazmu. Rodzice proponują im więc alternatywę w postaci sztuk walki. Specjaliści podkreślają, że każdy rodzaj sportu jest korzystny dla rozwoju fizycznego i psychicznego dzieci i młodzieży. Sporty walki mają jednak dodatkowe zalety. Rozwijają koordynację ruchową, zwinność i wytrzymałość. Ważniejsze są jednak zalety psychiczne. Dzieci uprawiające sporty walki są wysportowane, odporne na przeciwności losu, potrafią pokonać strach przed niewiadomym, są koleżeńskie. Najważniejsze jednak, że potrafią pogodzić się z przegraną, co w przypadku najmłodszych jest niesłychanie ważne. Oczywiście zachodzi pytanie, jakie sporty walki może uprawiać nasze dziecko. Wybór dyscypliny jest wtórny. Dziecko równie dobrze odnajdzie się w judo, karate, jiu-jitsu. Wszystko zależy od temperamentu dziecka. Warto przed wyborem dziedziny sportowej wybrać określony klub i zobaczyć, jak wyglądają treningi. Dziecko bowiem powinno mieć wybór. Jeśli klub oferuje zajęcia pokazowe, najlepiej jest wziąć w nich udział. Wtedy praktycznie można się przekonać, jak wygląda trening. Zdarza się, że grupy treningowe mają pokazy w przedszkolach lub szkołach. Po takich pokazach bardzo wiele dzieci decyduje się na konkretną dyscyplinę. Warto jednak, kiedy podejmujemy już wiążącą decyzję, by dziecko było konsekwentne w swoich wyborach. Oczywiście po kilku miesiącach ma prawo do zmian, jeśli naprawdę nie odnajduje się w danym sporcie. Musi jednak nauczyć się pewnej wytrwałości. Podjęcie decyzji może być łatwiejsze, kiedy poznamy trenera. Rodzice mają prawo do uczestniczenia w treningach. Oczywiście nie chodzi o to, by byli na wszystkich zajęciach, ale na początku mogą zobaczyć przebieg zajęć, by się uspokoić, że przebiegają one prawidłowo. Jednocześnie nie można oczekiwać, że treningi sztuk walki rozwiążą ewentualne problemy wychowawcze. Niektórzy rodzice są przekonani, że dziecko, chodząc na treningi nauczy się wszystkiego i oni nic do tego nie muszą dodawać. Trening może pomóc w ukształtowaniu pewnych cech charakteru, ale za wychowanie odpowiedzialni są przede wszystkim rodzice i nic ich od tego nie zwalnia. Ważnym aspektem uprawiania sztuk walki jest bezpieczeństwo. Oczywiście, przed podjęciem regularnych treningów, należy się upewnić, czy dziecko jest zupełnie zdrowe. Zresztą żaden odpowiedzialny trener nie pozwoli na udział w zajęciach, jeśli dziecko nie będzie miało zaświadczenia od lekarza, że nie widzi on przeciwwskazań do uprawiania konkretnej dyscypliny sportowej, nawet w sposób rekreacyjny. Jak w każdej dyscyplinie sportowej zdarzają się kontuzje, ale trzeba się z nimi liczyć. Sztuki walki dają naszym dzieciom pewność, że poradzą sobie w trudnych sytuacjach. Oczywiście należy przypominać, że sztuki walki nie są po to, by pokazywać ich skuteczność kolegom w klasie, ale by umieć sobie radzić w trudnych sytuacjach. Dodają one też pewności dzieciom nieśmiałym i narażonym na agresję w szkole.